Legende: Spookruiter langs 't Hessenspoor

De Veluwe staat bekend om zijn geheimzinnige sagen en legenden. Verhalen van vroeger, van generatie op generatie doorverteld. Volksverhalen vol bijgeloof, maar vaak met een kern van waarheid. Dit verhaal gaat over de Spookruiter langs 't Hessenspoor.

Op een warme zomeravond trok er een rij wagens over de Hessenweg. Ze hadden op de Ginkel gepleisterd en waren op weg naar Amersfoort. Het ging maar langzaam, want de weg was zo mul en de sporen zo diep dat de paarden hard moesten trekken. Helemaal achteraan reed een voorman, met de bijnaam ‘de Rooie Duvel’. Een arrogant en vechtlustig heerschap die voor niemand bang was. Tegen de tijd dat het donker werd en er buien en onweer opkwam bij Ede, waar de hei en de bosrand samenkomen, gebeurde er iets vreemds. Aan de rand van het bos stond een gedaante. Een man op een paard.

De ’Rooie’ bulderde: kom maar op als je durft! Maar in plaats van dichterbij te komen, ging die vreemde gedaante juist verder weg. De Rooie ging er achteraan, maar wat hij ook deed, hij kon hem niet inhalen. De Rooie werd woest. Hij zou hem leren! Maar hij merkte niet dat hij steeds verder het bos in werd gelokt. Totdat hij in het moeras terecht kwam en daar onder de stromende regen en bliksem in wegzakte. De spookruiter had hem listig naar het moeras gelokt en dat had hem naar zich toe getrokken, tot hij met paard en al verdwenen was.

Jaren later is dat bos gekapt en werd er turf gestoken. Men zeg dat er heel lang een slechte plek in de grond bleef zitten waar niets wilde groeien. Boeren en andere mensen die daar in de buurt kwamen, voelden dat het er niet pluis was. Paarden hielden er soms ineens stokstijf stil. Misschien ziet een paard meer dan een mens?

De Hessenweg van toen is er nog steeds en passeer je vanaf de rotonde (zandweg) over knooppunt 6, 42, 34 en 4.

Deze legende is onderdeel van de ruiterroute Dagtocht Sagen en Legenden.